برچسب: اینترنت

توییتر با افزایش محدودیت کاراکتر هاش باعث شد توانایی خوبای توییتر که یکه‌تاز عرصه ی کل‌کل و له کردن بقیه در ۱۴۰ کارکتر بودن، دیده نشود!
بله درسته …. من توییتر رو فقط و فقط و فقط جایی برای هوچی‌گری بی منطق و خبررسانی بدون جزئیات میبینم. توییتر رسانه ی مریضی است که که مرضش را به هرکسی که با آن کار کند منتقل می‌کند، فارغ از هرگونه دین و گرایش و …
توییتر انقلابی بود که نشان داد که اولاً، فرم می‌تواند تحمیل شود و دوماً فرم می‌تواند محتوای هرکسی را تحت تأثیر قرار دهد.
تعجب می‌کنم از دوستانی که به بهانه ی جنگ نرم، پا در عرصه ای گذاشتند که زمین آن ها نیست. مین های آن زمین ذاتی است و با این کار، محتوای خودشون رو شهید کرده‌اند. شهادتی که شهادت شمرده نمیشود، به درک واصل شدن محتوا است.

به این نتیجه رسیدم که یک شاخص خوشحالی وجود داره به نام “تعدد آنلاین شدن” یا “تکرر چک کردن شبکه های اجتماعی” که هرچی این شاخص بالاتر باشه نشان دهنده ی اینکه فرد مورد بررسی از خوشحالی کمتری برخورداره. دیدم آدم هایی رو که بی خود و بی جهت حتی وقتی تو فکر یک چیز دیگه اند میان و اینستاگرام یا تلگرام رو باز میکنن و یه چرخ خیلی کوتاهی میزنن و خارج میشن. ( وهمین فرآیند عبث 4 دقیقه ی بعد تکرار میشه) اکثرا اکانت همین آدم رو اگه چک کنید نوشته last seen hamin chand daghighe pish .
این نشون میده که یه چیز تو دنیای واقعی هست که این آدم ها ازش فرار میکنن. یه چیزی که باعث رنج یا ناراحتیشون میشه. برای همین شاید این افراد ذهن پریشونی دارند.
یا این که اون چیزی که توی شبکه های مجازی هست براشون جذاب تر از زندگی واقعیشونه و این هم نشون دهنده ی اینکه انگیزه و هدفی برای زندگی واقعیشون ندارن.
خلاصه اینکه اون چیز ریشه ایه رو حل کنید ، این اعتیاد به فضای مجازی هم حل میشه ان شالله.

پ.ن : هرچند یه تعبیر عاشقانه ای هم میشه کرد … ولی ولش کن!
پ.ن2 : هیچ کدوم از استدلال های بالا قابلیت مصداق یابی تام ندارد … یه چی گفتم فقط بهش فکر کنید!