یک رفتاری که بین کسایی هم کتاب می‌خونن و هم توی شبکه‌های اجتماعی (خصوصا اینستاگرام) هستند، شایع هست به اشتراک گذاری بخشی از یه کتابه.
چرا آدما از این کار لذت می‌برن؟
ادامه خواندن اعتیاد به اشتراک‌گذاری کتاب در شبکه‌های اجتماعی
برچسب: شبکه اجتماعی
توییتر
توییتر با افزایش محدودیت کاراکتر هاش باعث شد توانایی خوبای توییتر که یکه‌تاز عرصه ی کل‌کل و له کردن بقیه در ۱۴۰ کارکتر بودن، دیده نشود!
بله درسته …. من توییتر رو فقط و فقط و فقط جایی برای هوچی‌گری بی منطق و خبررسانی بدون جزئیات میبینم. توییتر رسانه ی مریضی است که که مرضش را به هرکسی که با آن کار کند منتقل می‌کند، فارغ از هرگونه دین و گرایش و …
توییتر انقلابی بود که نشان داد که اولاً، فرم می‌تواند تحمیل شود و دوماً فرم می‌تواند محتوای هرکسی را تحت تأثیر قرار دهد.
تعجب می‌کنم از دوستانی که به بهانه ی جنگ نرم، پا در عرصه ای گذاشتند که زمین آن ها نیست. مین های آن زمین ذاتی است و با این کار، محتوای خودشون رو شهید کرده‌اند. شهادتی که شهادت شمرده نمیشود، به درک واصل شدن محتوا است.
شاید شبکه های اجتماعی نمی خواستند اینجوری باشند
وقتی شما وارد شبکه های اجتماعی میشید انتظار ندارید که عکس دوستاتون وقتی رفتن سفر رو به مدت طولانی ببینید. یعنی این اصلا اعتیاد آور نیست. در حالی که شبکه های اجتماعی عموما معتاد کننده هستند. شبکه های اجتماعی که قرار بود برای این جور کار ا باشند مثل فیسبوک. شاید فیسبوک ها اومدند که این خلا رو پر کنند ولی خوب به یه سمت دیگه ای رفت.
پست های دیگری که (عموما) پیج ها میسازند و جنبه های غیر شخصی دارند بیشتر معتاد کننده هست تا پست های شخصی. برای همین شبکه هایی که میتونند در این حوزه غیر شخصی عمکرد بازتری داشته باشند پر طرفدار تر خواهند بود. مثل اینستاگرام و فیس بوک و کانال های تلگرام!!
واسه همین گروه های مسنجری بیشتر گروه های غیر خانوادگی و غیر شخصی اند یا پست ها معمولن چیزایی غیر از پست های فامیلیه. (یا تو تلگرام کسی کانال نمیزنه تا عکس های بچشو بزاره!!)
پ.ن : یکی از راه های جذاب کردن نوشته شاخ و برگ دادن بهش هست. ولی این پست خیلی خلاصه بود! نتیجه گیری خاصی هم نمیخوام بکنم. صرفا ارائه گزارشه از یه پدیده دیجیتالی-اجتماعی !