وقتی آنقدر زیاد به خودت میگی «از فردا شروع میکنم» فقط تنبل نیستی. شاید انقدر زیاد به خودت بگی «از فردا شروع میکنم » که این جمله یا بشه مرحمی بر اشتباهات، یا بشه باتوم سرکوبگر وجدانت بر سر نفس اماره.
اما در هر دو صورت تو تبدیل میشی به معتاد. معتادی که همیشه منتظر یه بارقه از امیده، معتاد به فردا، معتاد به تلقینِ «هنوز فرصتی مونده!»
پ.ن: و فردا میاد و «هیچی عوض نمیشه» و دوباره همین چرخه گردش میکنه.