یکی از بچه ها جمله ی جالبی گفت : اصلا برنامه ریزی شاعتی مسخرس. من هروقت برنامه ریزی کردم نتونستم درست انجامش بدم.
و در جواب میخوام چند نکته رو پر رنگ کنم: (#اصطلاح_جدید 😐 )
- خوب منم غیر از یه بار نتونستم. این که شما نتونید به برنامتون دقیقا اونجوری که هست اجرا کنید کاملا نرمال و اوکیه! اصلا برنامه خوب اونی نیست که همون جوری که ریخته شد انجام بشه. برنامه خوب کاملا یه راه استراتژیک برای مدیریت بحرانه. بحران وقت! شما وقتتونو به چیزایی میدید که با ارزش تر و به صرفه ترن. هرگز نمیتونید به همه ی برنامتون برسید! این اصل طلایی هست که معمولا همه یا نمیدونن یا فراموشش میکنن.
-
پس برنامتون باید انعطاف پذیر باشه و بتونین درست خمش کنید. کارهاتون رو جا به جا کنید و درصورت نیاز حذف کنید!
-
نکته ی بسیار مهم یایری از اشتباهاته. شما هر روز که برنامه ریزی میکنید و موفق نمی شید باید عاملش رو پیدا کنید و سعی کنید شکستش بدید. (همون جوری که ما تحلیل آزمون داریم و هر آزمون درسی رو میبینیم و جوابای درست رو میخونیم تا اشتباهات خودمون و نکاتی رو که نمیدونستیم بفهمیم باید تحلیل برنامه داشته باشیم و عادات زمانی و عواملی که باعث شد برنامه کار نکنه رو بفهمیم.)
3.5 . معلم و درسنامه شما تجربس! تجربه ای که از روز های پیش بدست اوردید.
نه خوب این پست در مورد اینکه “چگونه برنامه ریزی کنیم؟” نبود چون هنوز خودم هم بعد از این همه وقت جواب درست حسابی براش پیدا نکردم.
4+. برنامه مختص شماست و شما شخصی سازیش کردید. هیچ کس نمیتونه برای شما برنامه ریزی کنه و شما نمیتونید نحوه ی برنامه ریختتونو به یکی ده یاد بدید تا اون هم به اندازه ی شما بازده راشته باشه. فقط میشه چند نکته و قانون کلی رو گفت که خر کس نحوه ی برنامه ریزی خودشو پیدا کنه. مثل مدیریت که هیچ کس نمیگه چجوری مدیریت کنید و فقط میگن که چارچوب کلی چیه و شما باید راه درست و اوکی رو خودتون پیدا کنید (البته فعلا این جوابیه که من بهش رسیدم)
یادتون باشه که مدیریت زمان و برنامه ریزی درواقع مهارته و فقط وقتی خفن میشید که به اندازه کافی اشتباه هدفمند انجام داده باشید. نترسید و اشتباه کنید 🙂